Historia szkoły

Zalążkiem gimnazjum i liceum były kursy gimnazjalne, które zostały zorganizowane w 1913 r. z inicjatywy Towarzystwa Szkoły Średniej. Działalność kursów przerwała I wojna. W roku 1931 kurator okręgu szkolnego uznał kursy gimnazjalne za prywatne gimnazjum i nadał im nazwę "Gimnazjum Koedukacyjne Powiatowego Towarzystwa Szkoły Średniej w Lubaczowie". W 1936 r. prywatne lubaczowskie gimnazjum otrzymało pełne prawa państwowych gimnazjów ogólnokształcących.

Jesienią 1938 r. Powiatowe Towarzystwo Szkoły Średniej energicznie kierowane przez dr Henryka Frisera rozpoczęło budowę własnego budynku przy ul. Kościuszki. 11 listopada w 20 rocznicę odzyskania niepodległości odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego oraz nadania sztandaru. Wybuch wojny 1 września 1939 r. przerwał zaawansowaną już budowę.

Od 1946 r. starano się o dokończenie budowy gimnazjum, którą rozpoczęto przed wojną. Po przejęciu tego budynku na własność Skarbu Państwa remont obiektu szkolnego przebiegał etapami: w roku szkolnym 1950/51 zakończono remont parteru, gdzie naukę rozpoczęły trzy odziały, w następnym roku oddano do użytku sale lekcyjne na pierwszym piętrze, a w 1953 r. salę gimnastyczną. W 1957 r. padła decyzja o poprawie bazy dydaktycznej szkoły przez nadbudowę II piętra, gdyż brakowało miejsc na naukę. Powołany został Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły i Komitet Techniczny. Całość prac koordynował mgr Stanisław Gaciarz, dyrektor Liceum powołany 1 IX 1956 r. Nadbudowa została ukończona w roku szkolnym 1958/59.

Szkoła dziś

Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Lubaczowie powstało w 1913 roku. Aktualnie do naszej szkoły uczęszcza 499 uczniów: 177 w klasach pierwszych (7 oddziałów), 152 w klasach drugich (7 oddziałów) oraz 178 w klasach trzecich (7 oddziałów). Uczniowie naszej szkoły pochodzą z Lubaczowa i z okolicznych miejscowości. Ponadto od roku szkolnego 2014/2015 kształcimy polską młodzież pochodzącą z Ukrainy.

Stosunki między nauczycielami, uczniami i rodzicami są niepowtarzalne, bo łączy ich wspólny cel. Rodzice uczniów mają wpływ na to, co się dzieje w szkole. Reprezentowani są w Radzie Rodziców współpracującej z dyrektorem, Radą Pedagogiczną i Samorządem Uczniowskim. Uczestniczą również w finansowaniu szkoły, dobrowolnie wpłacając środki na fundusz Rady Rodziców. Pieniądze wpłacane na rzecz szkoły pozwalają na lepsze wyposażenie jej w pomoce naukowe.

Uczniowie uczęszczający do naszego liceum tworzą społeczność pełną energii i pozytywnie nastawioną do życia. Ich zainteresowania znajdują spełnienie w wielu projektach, realizowanych w szkole. Młodzi sportowcy rozwijają swoje pasje sportowe na pozalekcyjnych treningach.

Już od wielu lat absolwenci naszej szkoły dostają się do renomowanych uczelni na terenie całej Polski, wśród nich są stypendyści, którzy otrzymują szansę studiów zagranicznych. Liceum jest mile wspominane przez abiturientów, którzy chętnie powracają w mury szkoły jako praktykanci lub w ramach spotkań z nauczycielami podczas zjazdów jubileuszowych i spotkań indywidualnych.

Patron

Tadeusz Kościuszko patron naszej szkoły urodził się w 1746 r. na Mereczowszczyźnie w Księstwie Litewskim.Brał udział w stopniu generała w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych (1775-83); kierował tam pracami fortyfikacyjnymi (m.in. w West Point); przyczynił się do zwycięstwa pod Saratogą. W okresie Sejmu Czteroletniego był generałem wojsk koronnych. Podczas wojny z Rosją w 1792 r. otrzymał medal Virtuti Militari z rąk Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1794 r. ogłosił uroczyście na rynku w Krakowie "Akt Powstania" i został jego naczelnikiem.

Odniósł zwycięstwo pod Racławicami. Doceniając konieczność pozyskania chłopów ogłosił Uniwersał Połaniecki, zorganizował obronę Warszawy i nie dopuścił do zajęcia stolicy przez wojska rosyjskie i pruskie.Przez dwa lata więziony był w Petersburgu. Zwolniony został dopiero po śmierci Katarzyny II przez cara Pawła I. Współdziałał przy tworzeniu Legionów Polskich we Włoszech. Kościuszko już za życia stał się symbolem walki o niepodległość.

Był jednym z najbardziej znanych Polaków na świecie, ma pomniki w Stanach Zjednoczonych i w wielu krajach europejskich, a w Krakowie usypano na jego cześć kopiec. Zmarł 15 października 1817 r. w Solurze w Szwajcarii. Zwłoki T. Kościuszki pochowano w Grobach Królewskich na Wawelu (1819 r.). Serce Naczelnika przewieziono do Polski w 1927 r. Obecnie znajduje się na Zamku Królewskim w Warszawie